.
NIJMEGEN – De volleybalvedettes van VoCASA Heren 3 zijn voor de tweede opeenvolgende maal gepromoveerd via de nacompetitie. Na de 3-1 thuiszege op BVC van afgelopen zaterdag werd in het uitduel tegen VoCASA 2 met dezelfde cijfers gewonnen. Hierdoor is de derde wedstrijd tussen hetzelfde VoCASA 2 en BVC een formaliteit.
Verslag met een knipoog: Rob Buis.
VoCASA Heren 2 wist dat het een zwaar duel zou worden tegen de ervaringsgiganten onder leiding van sporthaleigenaar Frank Benne. De jonge jongens wisten niet goed hoe hiermee overweg te gaan. Dennis Zaitsev en Michiel Princen waren zo zenuwachtig dat ze liever gingen vlaggen dan meedoen. De zoon van Heren 3-coryfee André Zaitsev verzon een aangewaaide griep en dat in de lente (Lentse Griep?) en Princen bond snel een stuk verband rondom een willekeurige vinger en riep een paar keer ‘au’.
De opdracht van Heren 2 was duidelijk van coach Toon Gerrits: ‘Alleen als we aces slaan met de service kunnen we hier een puntje pakken, op alle andere fronten laten we het sowieso liggen, dus knallen met die opslagen!’. Het devies van Toon werd opgevolgd en snoeiharde sprongservices werden uit de kast getoverd. De eerste was al onder het net door, de volgende 4 waren in het net en de twee daarna waren uit. VoCASA Heren 3 beperkte het tot ongesprongen opslagen en die bleken effectiever. Na nog weinig goed gedaan te hebben stond een 11-5 tussenstand op het bord voor Paars 3. In plaats van te vluchten in een time-out besloot Paars 2 op dezelfde voet door te gaan. Het publiek lachte luid en de eerste set was dan ook zo uit: 25-17.
Heren 2, toch content met de 17 punten ging op dezelfde voet verder. Alleen Heren 3 schakelde een tandje bij. Halverwege de tweede set werd de tot aan dat moment foutloze Van Schijndel vervangen voor Riemann, nam Buis de plek in van de tot aan dat moment nog niet tegen stoelentrappende Benne, en verving Kwappenberg de man die vrijdag onder het mes moet, Arjen Hoitsma. Alsof er niets veranderd was, ging de stoet vrolijk verder.
Toon probeerde bij VoCASA 2 ook wat te wisselen als antwoord op het wisselbeleid van Benne, maar je middens eruit halen als het passend en spelverdelend niet loopt toon(t) toch van weinig tactisch inzicht. En toen was er de scheidsrechter met de grote gele fluit en die blies toen de set uit: 25-11.
Dan tijd voor de genadeklap. Althans dat dacht het afgereisde VoCASA 3 publiek. Maar ineens waren daar de opslagen van Paars 2 die allemaal over het net gingen. Dit in combinatie met de setups van Buis zorgde voor een 13-3 voorsprong voor Paars 2. Toen kwam de enige time-out van de wedstrijd. Benne, hier hoogst persoonlijk verantwoordelijk voor, wilde zonder te spreken zijn boodschap duidelijk maken. Maar helaas, dat lukte niet. Wissels hielpen ook niet meer en zonder enige moeite pakte Paars 2 de derde set.
Niemand had zin in een vijfde set, de tellers en vlaggers al helemaal niet. Vandaar dat snel de boel weer op de rails werd gezet door Paars 3. De set werd spannend, vooral omdat er maar moeilijk grip gekregen werd op de nieuwe diagonaal van Paars 2, Tim Henke. De goedlachse middenman was er naar eigen woorden ‘klaar mee om steeds voor Jan L te hangen wachtende op een pass die toch niet komt’ en positioneerde zichzelf naar een andere plek. Dat dit meer leek op een open sollicitatie voor Heren 3 wist eigenlijk iedereen behalve de inwoners van een klein Gallisch dorpje die de aanvallen van Ceasar wisten af te slaan, maar die interesseerden dat ook niet. Boven de 20 werd zoals zo vaak het verschil gemaakt. Op 23-20 sloeg Kwappenberg zijn laatste bal van zijn carrière via het blok uit en kreeg zo zijn terechte publiekswissel. Een punt later was de wedstrijd klaar en stroomde al het publiek het veld op om hun helden te feliciteren met de promotie.
Na afloop werd nog stilgestaan bij de afwezigheden van Timo, Bas en Valentijn, maar niet heel lang. Kwappenberg, met zijn 26 jaar ruim zes jaar jonger dan de een na jongste van het team, nam met mooie woorden afscheid: ‘Het is mooi geweest, het was een fijn jaar, maar ik merk dat mijn lichaam te jong is om nog verder te kunnen.’ Joop tapte nog maar eens een Leffe Blond voor de man die zich voor zijn afscheidswedstrijd speciaal niet geschoren had en kruiste deze met een vork deze aan op het briefje van Heren 3. Heren 2 mocht zich direct verantwoorden aan de TC voor hun degradatie. Een beetje flauw, maar wel terecht, ondanks dat ze goed hun best hebben gedaan en geef toe, een keurige setwinst.
VoCASA Heren 3 (nu nog maar straks Heren 2) wenst VoCASA Heren 2 (nu nog maar straks Heren 3) alle geluk en spelvreugde toe in de Derde Divisie, wat op zich ook een aardig niveau is.
De schrijver van de wedstrijdverslagen neemt nu even vakantie en meldt zich in september weer bij U. Fijne zomer!