VoCASA volleybal Nijmegen heren 3 2014-2015
Gehavende topploeg verovert laatste set in de Hel van Harderwijk
HARDERWIJK – Het leek alsof een auto de sporthal niet heeft kunnen vinden, want slechts zeven paarse spelers bevonden zich tijdens het eerste fluitsignaal in de Sypel, oftewel de Hel van Harderwijk. Maar niets was minder waar. Alle vijf pass/lopers van VoCASA Heren 3 alsmede spelverdeler Koen Willems waren óf ziek, óf geblesseerd, óf vonden het te ver rijden en kwamen met een slappe smoes in de familiecontreien. Dus zonder man in vorm Mollenvanger, routiniers Flendrie, Hoitsma, Zaitsev en De Greef en dus Willems was het goochelen geblazen voor de door zichzelf aangewezen coach Benne (het broertje van, red.). De clowneske immer positieve middenman met meer ervaring dan talent had hier dan ook geen enkele moeite mee. International Valentijn Huijbers had de twist gewonnen van alleskunner Martijn Kwappenberg en mocht op de diagonaal. Laatstgenoemde moest dan de passing verzorgen samen met de tot pass/loper gepromoveerde (of gedegradeerde?) Bart van Schijndel, beter bekend als De Schrik van Elst. Als libero bleef Georg Also Riemann over, en spelverdeler (of set-upper) Buis mocht achter alle ballen aanhollen. Benne plaatste zichzelf samen met Timo van Zandbrink veilig op het midden, daar waar ze niet veel kwaad kunnen, tenminste dat dacht de gelauwerde coach.
VVH was duidelijk zenuwachtig en geïntimideerd door alle ervaring die hun opponenten met zich mee hadden gebracht. Hun libero koos eieren voor zichzelf en kwam onverwacht met een blessure op de proppen die hij helemaal aan zichzelf te wijten had. Eerst passet hij een service die een meter uit is en dan struikelt hij over zijn eigen benen. Jammer voor VVH, maar ook voor VoCASA, dat had besloten de service op dit talent te richten. Maar goed, we gingen door en tot 15-15 bleef het spannend en kreeg het massaal uitgerukte Harderwijker publiek voorgeschoteld waarvoor het gekomen was: een spannende topmatch.
Toch was het VoCASA dat de eerste set besliste, met een aantal zorgvuldig geselecteerde passfouten, die niet konden worden gerepareerd door spelverdeler en aanvallers. Daarna was het spartelen geblazen. Set nummer twee toonde een identiek beeld, ook spanning tot 15-15 al was die niet echt te voelen, en daarna individueel gegoochel aan paarse zijde: 2-0.
Set 3 was niet om aan te zien. Naast een beroerde passing bleek ook het komische duo Buis/Van Zandbrink niet zo goed te weten wat ‘aanvoelen’ betekent en konden ook door diagonaal Huijbers geen zeilen worden bijgezet, maar dat zal wel komen omdat hij van de week een motorboot heeft gekocht. Voor technische informatie omtrent pk’s en maximumsnelheden richt je tot valentijn@ikhebeenhelemooiesplinternieuweboot.nl. VoCASA haalde deze set nog net meer punten dan het spelers bij zich had, maar gedachten aan de meest gememoreerde wedstrijd van vorig seizoen tegen het altijd sterke Heijendaal kwamen wel weer op.
De vierde set dan maar, maar die wint VoCASA eigenlijk nooit. Benne haalde de trukendoos nogmaals open, schudde wat met de spelerskaarten en vulde random de opstelling in. Libero Riemann mocht rust nemen en zijn rugoefeningen vast beginnen, Buis mocht gaan passen en Kwappenberg kon de ballen gaan opzetten. Deze laatste vroeg nog even vriendelijk of de scheidsrechter niet zo streng zou willen zijn bij het beoordelen van zijn techniek en de vriendelijke fluitist verleende zijn medewerking. Met zowel elan als bravoure trok het paarse vlaggenschip nog eenmaal vooruit en zowaar bleek er potentie in deze set te zitten. Buis bleek behalve een redelijke passing ook nog te beschikken over een arsenaal aan klassiek Russische molenwieken en Kwappenberg kreeg op de meest bijzondere wijzen de ballen bij Huijbers. En ook Van Schijndel scoorde zijn beruchte laffe ballen weer als vanouds en toen Benne zelfs een serviceserie begon te maken wist hij zélf niet meer wie hij moest gaan afzeiken. En prompt plaatste hij twee eenmansblokken op midden en was het gat geslagen. VVH probeerde dit nog wel te dichten, maar onder leiding van de dreiging van Van Zandbrink was het VoCASA dat het laatste punt van de set maakte, hetgeen doorgaans afdoende is voor de overwinning.
Na een aantal biertjes en een veel te kleine snackschotel koerste de karavaan richting Neerbosch-Oost om hun collega’s van het eerste team aan te moedigen. Dat zij later ook de vierde set zouden winnen, wist op dat moment nog niemand.