VoCASA volleybal Nijmegen Heren 3 2015-2016
NIJMEGEN – Totaal overdonderd werd volleybalvereniging Reflex uit Duiven door de soliditeit en souplesse van VoCASA Heren 3. ‘We kwamen voor een stunt, maar kregen zelfs geen punt,’ aldus een teleurgestelde pass/loper van Relfex, ‘zelfs toen na twee sets VoCASA overschakelde op het B-team met nota bene een geblesseerde spelverdeler en een middenman op de diagonaal waren we niet bij machte ons meegereisde publiek te belonen.’
Verslag: Rob Buis
Duivense tegenstander reflecteert op terugweg op monsternederlaag
Bij binnenkomst in de VoCASA-hal was er een onwennig beeld. Vijfentwintig man publiek bij een wedstrijd van het team met doorgaans niet veel zaalfans. Wie goed keek ontdekte zelfs een spandoek, waarop ‘Hup Sven en Sjoerd’ stond. Dit betekende echter geen entree van de gebroeders Oosterhoff in het Nijmeegse veteranenteam, maar een overenthousiaste menigte uit Duiven, die op donderdagavond blijkbaar niets beters te doen had dan afreizen naar prettigste wijk in Nijmegen. En het moet gezegd worden, ieder punt van Reflex werd gevierd als een kampioenschap. Helaas kon het team niet vaker dan 19 keer kampioen worden in één set.
Met liefst tien spelers treedt VoCASA aan tegen het oude team van Jaapjan Feenstra. Coach Benne kan nog niet beschikken over Valentijn, Georg en zichzelf. Zeven terechte basisspelers werden het veld in gestuurd. ‘Wat heerlijk om naar een bank te kijken waar iconen als Van Zandbrink, Flendrie, Benne en Willems op zitten’, dagdroomt Bas Mollevanger vanaf rechtsvoor. Met de eerste basisplaatsen voor Van Gurp, Buis en Feenstra leek de bank toch vrij overbodig. Reflex had maar één tactiek waarmee het de paarse vedetten zou kunnen verdringen, namelijk volle bak vol risico serveren met veel kansen op foutservices. De ploeg had namelijk al snel geconcludeerd dat het passend, blokkerend en aanvallend de mindere was. Tot aan 15-5 werd dit dan ook bewezen, maar een paar goede serviceseries aan de kant van Reflex deed Benne vluchten in een time-out op 20-17. Daar zette hij vakkundig de neuzen weer in de juiste richting en werd de set solide uitgespeeld.
De tweede set werd nooit spannend. Reflex kwam er gewoon niet aan te pas en waar Van Gurp af en toe de elasticiteit van Mollevanger testte, hoefde De Greef nooit echt die laatste twintig procent te geven, die hij doorgaans alleen in moeilijke situaties aanbreekt. Buis kon zich lekker moe spelen op het midden, daar de aflossing door Flendrie aanstaande was. Hoitsma trok de balletjes lekker langs de blokkering en Feenstra vond iedere keer een plek aan Duivense zijde waar niemand stond. En toen zelfs libero Van Schijndel zijn draai begon te vinden was de spanning helemaal weg, en dat vond Benne niet leuk.
Hij probeert het in de derde set wat spannender te maken door koude bankspelers het veld in te sturen. Een volledig nieuw midden (samen bijna 100 jaar) met Flendrie en Van Zandbrink, en verplaatsing van Feenstra naar de diagonaal betekenden de eerste bankminuten voor Hoitsma. Van Gurp moest ruimen voor Willems, die op wonderbaarlijke wijze binnen drie dagen genezen leek van een ernstige blessure, die hem maandag nog parten leek te spelen normaal te lopen zonder dat het lijkt of hij het net in zijn broek had gedaan. Maar alsof de bank al minuten van tevoren had warmgespeeld denderde de paarse trein voort richting 3-0 en de zege.
Een allerlaatste poging om toch nog een set weg te geven werd in de vierde set gedaan middels Van Gurp ‘ja-ik-kan-echt-wel-ook-passen-lopen’ in te brengen voor Mollevanger. ‘Wat ze bij Heren 1 onder passen/lopen verstaan weet ik niet, maar vooruit, hij doet zijn best’, bemoedigde Hoitsma vanaf de kant. In een poging de antenne doormidden te slaan werd niet geslaagd, maar twee fijne serviceseries van de nieuwbakken passer leidde de intocht in naar de totale ondergang van Reflex. Wat VoCASA verder ook deed, een onnodig setverlies zat er niet in en na anderhalf uur spelen was het nota bene Timo van Zandbrink die ervoor zorgde dat de goed fluitende Ferdinand van Druten voor het laatst op zijn fluit blies en het bekende kruisteken maakte, hetgeen betekende dat de wedstrijd erop zat. Hans de Jong kon vervolgens het wedstrijdformulier controleren, echter miste hij een olijke fout van de charmante telsters van dames 9. Bij de uitslag stond, WINNAAR: VoCASA 1 (4:0).
Reviserend op de eerste viernul-vijfpunten van het seizoen en de zeer tijdelijke koppositie omdat Frits Wagenaar natuurlijk veel sneller dan wie dan ook de score online heeft, vatte Hoitsma deze wedstrijd op de enig juiste manier samen: ‘We hebben laten zien dat we niet twee keer achtereen van eenzelfde mindere ploeg kunnen verliezen. Al is Reflex’ libero vele malen minder dan die van VVH 2 (De beste libero ooit uit in de Derde Divisie, red.), we gaven ze geen kans. En met mij op de bank een willekeurige ploeg twee sets onder de twintig houden dwingt respect af.’ Van Zandbrink vond het ‘allemaal geen volleybal’ en snakte terug naar tijden met André Zaitsev. Huijbers becommentarieerde de klinkende zege vanaf zijn smartphone met louter een duimpje en twee klinkende pulletjes bier. Zouden we hem binnenkort weer eens in het paar zien?
Eind goed al goed, de terugreis voor Reflex was gelukkig niet zo lang. Stiekem werd er gedoucht in de dameskleedkamer met wel heel veel haren in de putjes alvorens barman Joop de biertjes tapte voor de dorstige vrienden van het derde. De schaal hapjes met dit keer extra veel mayonaise om de verdachte wel heel grote hoeveelheid bamihapjes te compenseren kwam later. En zoals gewoonlijk was de laatste voor Benne.
Noot van de webredactie: Over de smadelijke 3-2 nederlaag (na een 0-2 voorsprong) vorige week in Harderwijk tegen het ijzersterke tweede team van VVH worden verder geen woorden vuilgemaakt.