NIJMEGEN – VoCASA Heren 3 heeft geen goede zaken gedaan in de strijd om promotie naar de tweede divisie. In een wedstrijd, waar louter Willems en Mollevanger een voldoende scoorden, werd door SDS pijnlijk blootgelegd hoe het team te bestrijden is. VoCASA Heren3 verloor met 2-3, een zeldzame thuisnederlaag was een feit.
Verslag: Rob Buis.
In Voorthuizen waren we al gewaarschuwd. SDS is een vervelende ploeg om tegen te spelen. Met destijds nog mensen als Benne, Henke en Huijbers in het veld, vandaag probeerde VoCASA Heren 3 het geheel anders. Spelverdelers Buis en Benne werden op geheel andere posities ingezet (respectievelijk midden en coach) en Willems werd uit de hoge hoed getoverd. Van Zandbrink was de enige wissel in de eerste set, die probleemloos naar de thuisploeg leek te gaan. Maar een serie onnodige fouten, aangevoerd door nota bene clubicoon, rots in de branding en degelijkheid zelve De Greef bracht SDS na een 19-15 stand weer langszij. In de slotfase was het Buis die niet alert was op setpoint en testte Mollevanger op SDS’ derde setpoint het blok op verkeerde wijze.
Een achterstand waar niemand rekening mee had gehouden. Maar goed, beter de eerste set verliezen dan de laatste set. Als straf moest de basis blijven staan, maar na een punt of acht vond Benne het welletjes en bracht Van Zandbrink voor Van Gurp. Benne: ‘Ik moest iets doen en met Timo op de bank kun je maar één ding doen en dat deed ik.’
Het hielp allemaal niet veel en op 20-24 lonkte een serie setpunten voor de oranje ploeg uit Voorthuizen. VoCASA kwam nog terug tot 23-24, maar toen viel de bal in het thuisveld en was de set klaar. Althans, dat dacht iedereen, behalve de lijnrechter, die daar natuurlijk de beste kijk op had. De uitgevlagde bal werd overgenomen door de eerste leidsman en de teams stonden weer naast elkaar. SDS was dermate van slag dat de set alsnog naar VoCASA ging, geheel onterecht, zo wil je niet winnen…
De derde set bleef VoCASA niet bij de les. Middenmannen van SDS konden overal heenslaan, maar met name de buitenaanvallers scoorden gewoon de hele wedstrijd praktisch alles via het blok of direct. Benne: ‘We moeten moeilijker serveren.’ Mollevanger: ‘Dat doen we toch want alles moet over buiten, moeten we dan voor de ace gaan?’ Van Zandbrink: ‘Ik vind serveren inderdaad moeilijk.’ Van Gurp: ‘Wat maakt een service moeilijk?’ Kortom, verdeeldheid tijdens een van de te vele VoCASA-time-outs. De derde set was wederom slecht en voor SDS.
De vierde set werd de boel helemaal omgegooid. Buis mocht naar de bank en enkel een keer moeilijk onderhands serveren voor Van Zandbrink, Van Gurp ging op midden spelen en Hoitsma en De Greef gingen dan weer op midden blokkeren. De auteur van dit verslag begrijpt het nog steeds niet helemaal, maar de set werd wel gewonnen.
De vijfde set leek dan ook lange tijd een prooi voor VoCASA, maar een 13-12 voorsprong was niet besteed aan VoCASA. Mollevanger sloeg een bal touché op 13-14, maar niemand van de arbitrage die dit zag. Daarmee kreeg SDS cadeau was hen in de tweede set was ontnomen. Eind goed, al goed, verdiende winnaar: SDS.