Onder de rook van Doetinchem speelden de Godenzonen van VoCASA Heren 2 hun eerste competitiewedstrijd van het seizoen 2015-2016. Dit jaar is de selectie van het tweede op enkele plaatsen gewijzigd. Nieuwe aanwinsten zijn geselecteerd op talent, knapheid en onbevangenheid. Heren twee: gedoopt tot hét vlaggenschip als het om jeugdig talent gaat. Verslag van Sander Willems. Een nieuwe teamfoto volgt snel.

De nieuwe shirts zaten lekker, de haren zaten goed en de baarden waren verzorgd. Als volleybal een jurysport zou zijn.. Dan wisten we het wel..
Maar helaas, dat is het niet. Met jeugdig enthousiasme werd de eerste set ingeluid. Achteraf gezien, misschien iets té veel in één keer willen? Zo stond er een erg nerveus team aan het begin van de wedstrijd. Het verlies van de eerste set had daar wel zeker mee te maken. Slordig begin. Basisniveau zoeken. Er werden netfouten en zelfs vakfouten gemaakt. Aan de buitenkanten werd er niet genoeg afgemaakt. Sporadisch een blokje-uit door Loek. Het mocht niet genoeg zijn: éénentwintig – vijfentwintig was een terechte afspiegeling van het spel in de eerste set. Oké. Balen dit. Herpakken in de tweede set?

Aan de kant werd voldoende geluid gemaakt: onder leiding van Pieter werden er genoeg liedjes gezongen om een gehele spotify-afspeellijst mee te vullen. Ondanks een meest miraculeuze bal van Niels, die via de brievenbus, op zijn eigen voet belandde, over de scheids heen vloog, en vervolgens nog gepakt werd, konden de heerlijke mannen het verschil in de tweede set niet maken. ‘Nou kijk, je hebt zo’n omlijnd vakje. En daar moet je de bal op de grond slaan.’ De 2e set: zelfde stand als set één.

Zo slecht als het liep in de eerste twee sets, zo vielen de stukjes van de puzzel in de derde set op zijn plaats. Er werd met fun en jolijt gespeeld. En waar er eerst weinig servicedruk geboden kon worden, klopte het ineens. Ineens stond Volga onder druk. Passend ging het heen en weer en dus zochten ze hun heil in oplosballen, die door verdedigend werk van Dennis stuk voor stuk gepakt werden. Niels sloeg op de diagonaal hard door. Onze kleine Pieter bracht op het midden de energie, en ja, Stefan is 2 meter 2. Lars haalde op goede momenten de trekker over en toverde de ballen om tot kaononskogels. Zestien tegen vijfentwintig, knap gedaan!

De Godenzonen zijn los. Als een geoliede machine walst VoCASA over de steeds zwakker spelende tegenstander heen. Toppunten: knallen op midden van Pieter, blokje-uit in de edele delen van de tweede scheids, serviceseries, erg attente verdeling van het spel door Maurice, diep geslagen ballen van Michiel. Mindere punten: doortikballetje in het net (boete!), shotje in het net, eigen fouten. De strijd die set 4 heette werd nipt gewonnen door het tweede uit Nijmegen.

Het vlaggenschip van talent was in de winnende flow. Het vertrouwen meenemen naar de laatste set, maar je er niet in verslikken – dat was de opdracht.
De set begon fel met zware servicedruk van Maurice. WAT IS DIT GENIETEN! Gewoon met 7-0 voor komen, goede dingen doen, sterk blokkeren, overname setjes, alles pakken en jezelf helemaal leegspelen na vier slopende sets: we deden het allemaal. Het is groot en het is paars: Heren 2.

Stand van de boetepot: 13 euro
Stand van de 5e set: 5-15
Eindstand van de wedstrijd: 2-3

Op 3 oktober om 17.00 spelen we thuis bij VoCASA: Set-Up’65 is de tegenstander.