NEERBOSCH-OOST – De eerste wedstrijd van het seizoen zit erop voor VoCASA Heren 3. In een wedstrijd met relatief veel publiek veegden de manschappen van coach Rob Buis de vloer aan met de reserves van Arvevo. In een wedstrijd die nooit een wedstrijd werd, werd een setje cadeau gedaan aan de ploeg, die zonder Ard Rijkse toch redelijk ongeorganiseerd bleek. Verslag door Rob Buis. Nieuwe teamfoto volgt binnenkort.
Na afmeldingen van Bart van Schijndel, Marcel Flendrie en met gebrekkige lichamen van Frank Benne, Rob Buis, Bas Mollevanger en Georg Riemann was het prettig dat nieuwbakken Jelle van Gurp en Jaapjan Feenstra bij VoCASA 3 aanwezig waren. Deze nieuwe spelers waren nog niet fit genoeg bevonden voor een basisplek, maar op de bank leken ze gemotiveerder dan ooit. Coach Buis zag dit met genoegen aan: ‘Het is altijd fijn om mensen op de bank te hebben. Ook als weet je nog niet goed wat je aan ze hebt, een wissel is altijd beter dan geen wissel.’
Jelle van Gurp was duidelijk zenuwachtig in zijn nieuwe shirt met nummer 7: ‘Eindelijk de stap gemaakt, die ik al zo lang wilde maken, hopelijk krijg ik speeltijd!’ Feenstra was een lastiger geval, op papier een midden, op de training een diagonaal, maar van huis uit een beach volleyballer, zou daar wel plek voor zijn binnen heren 3?
In de basis natuurlijk Timo van Zandbrink en Frank Benne, omringd door Mollevanger, Riemann, Arjen Hoitsma en Jasper (inmiddels 40) de Greef. Maar het ging eigenlijk meteen al mis voor VoCASA 3 en na 5 punten moest Buis al ingrijpen. Nog voordat hij iets fout kon doen werd Benne eruit gehaald en vervangen door Feenstra. ‘Ik moest iets doen, Benne in het veld, Feenstra op de bank, één plus één is twee.’ En het pakte goed uit, JaapJan werd redelijk geaccepteerd binnen het team en kreeg ook nu en dan een bal van Willems. Arvevo, dat duidelijk Rijkse en hun kleine, drukke spelverdeler Roy miste, ging vanaf de snelste wissel van het seizoen al gebukt onder respect en acceptatie. De eerste set was dan ook in een mum van tijd voor VoCASA (25-19).
De tweede set betekende tevens de tweede kans voor Benne. Mijn god, wat was hij goed. De sporthaleigenaar nam het team op sleeptouw en blokkeerde en serveerde als nooit tevoren. De Greef bleef alle ballen via het blok slaan en Riemann veegde de vloer nat tijdens pittoreske verdedigingsacties. De man met de baard, Arjen Hoitsma, liet zien dat hij de snelle ballen achterover nog niet was verleerd. Met 25-19 was Arvevo opnieuw figurant.
In de derde set was het dan zover, Buis bracht Van Gurp, die enkel wenste te spelen als Feenstra op de diagonaal stond. En zo geschiedde. Mollenvanger werd geslachtofferd, en terecht, en plan B werd tentoongespreid. Erg veel spanning leverde het niet op. Een ander spelbeeld wel. Van Gurp koos de meest acrobatische combinaties uit en liet Benne zelfs steekjes lopen. Soms werd het tempo zelfs zo hoog dat De Greef het niet meer bij kon benen. Hoitsma liet zien dat hij ook nog als passer/loper uit de voeten kon: ‘Als er dan een andere diagonaal komt, is het niet onlogisch mij op een andere plek te zetten, gelukkig begreep de coach dat’, aldus de man met de baard. Met 25-13 was de zege binnen en kon de altijd vervelende laatste set worden gespeeld.
Benne was moe, Buis ook, maar ging er toch in. Na een aanvalspoging gaf de moegestreden tennisser toch aan weer vervangen te moeten worden en werd de bank weer ontdaan van Benne. Van Zandbrink ontpopte zich wederom als aanvalsleider, waar Feenstra het moeilijk leek te vinden om de A-ballen tot punten te promoveren. Het bleef lang spannend, maar na het verprutsen van een setpoint, nam Arvevo het initiatief en frotte twee ballen via het blok uit (24-26).
Een klassieke opening van het seizoen van VoCASA Heren 3, overwinning op zak en de tegenstander belonen met een wedstrijdpunt voor het op komen draven op een donderdag avond laat. Riemann vatte de wedstrijd samen: ‘Wir haben gut gespield, gewonnen, aber nicht mit die maximale score, aber das gebt doch nichts, weil es um die lul geht und das haben wir gehabt!’ Bart van Schijndel kon wegens zijn afwezigheid hier niets aan toevoegen. Timo klaagde in de kantine nog wat over de hangende pass, maar daar konden anderen zich niets van herinneren.
Conclusie: Eerste overwinning is weer binnen, de ongeslagen status is nu meer dan 2,5 jaar en de biertjes van Joop zijn 25 cent duurder geworden. Man van de wedstrijd was er niet, omdat we als collectief geopereerd hebben. Speciale dank aan interim scheidsrechter Leo Bouman, zonder wie deze wedstrijd geen
doorgang had kunnen vinden. Volgende week hebben we vrij, daarna een uitwedstrijd in Harderwijk….je moet er maar zin in hebben.