Eredivisie, Speler in the picture: Colin Zuijdgeest zit lekker in zijn vel bij VoCASA

Het Eredivieplatform brengt elke week een diepte-interview met één van de spelers.
Ze vertellen over hun rol in de kleedkamer, hun ambitieuze doelstellingen en hun sterke en zwakke punten. Deze keer is het woord aan Colin Zuijdgeest, passer/loper van VoCASA uit Nijmegen.
Het artikel is te lezen op www.volleybal.nl

Dit interview is een coproductie van VoCASA, Colin Zuidgeest en Sjoerd Maresch van Dagblad De Gelderlander

Spelers in the picture

VoCASA : Colin Zuijdgeest (08-09-1998)

 

Waar ben je begonnen met volleyballen?

Ik ben begonnen met volleybal bij de club VTC Woerden. Hier heb ik het traject volledig gevolgd vanaf de mini’s naar Heren 1. In het voorjaar van 2016 werd ik benaderd door Orion om in Doetinchem te komen spelen. In januari 2018 stapte ik over naar VoCASA Nijmegen.

Op welke positie speel je?

Ik ben bij VoCASA binnengekomen als Passer-Loper. Dit is ook mijn voornaamste positie, momenteel door een blessure van teamgenoot Steffan Hebbink kom ik ook uit op de diagonaal positie. Deze positie heb ik ook bekleed bij Orion en gaat me ook prima af.

Hoe ziet je carrière in de Eredivisie er tot nu toe uit?

In 2016 zat ik als 17/18-jarige in het team van Orion. In dat team kreeg ik echter nog weinig speeltijd.
Ik heb lange tijd veel getraind en weinig wedstrijden gespeeld. Op een gegeven moment heb ik alles op een rijtje gezet. Wil ik wat anders? Wil ik meer spelen?
Het was op mijn leeftijd nog een te grote stap om bij de nummer twee van Nederland speeltijd te claimen. Zowel op volleybalgebied als op mentaal vlak legde ik mezelf veel te veel druk op. Ik vond dat ik geen fouten kon maken.

In 2017 stapelden zich de problemen op. Ik was mentaal uit mijn ritme door persoonlijke problemen. Mijn oma en opa zijn heel kort na elkaar overleden. Dat heeft mijn wereld destijds op de kop gezet. Het bracht veel in mijn hoofd los, ook van de jaren daarvoor. Ik vond het tijd om in gesprek te gaan met professionals.
Na anderhalf jaar Orion heb ik bewust een stap teruggedaan om aan mezelf te denken.
Ik verkaste in januari 2018 naar VoCASA, waar op dat moment Gert Veldhuizen de coach was. De keuze om samen bij VoCASA met Gert het op sportief vlak weer op te bouwen, heeft heel goed gewerkt. Langzaam maar zeker heb ik weer wat stapjes naar voren gezet. Nu ook met de huidige VoCASA-trainer Joost Joosten gaat het opwaarts, en zit ik beter in mijn vel.

Onbevangen spelen tegen Orion

In december speelden wij tegen mijn oude club Orion. Ik en mijn omgeving merkte, dat ik weer goed in mijn vel zit. Ik speel weer frank en vrij, nu de druk er af is. Ondanks de 3-1 nederlaag genoot ik van de ontmoeting tussen VoCASA en Orion.

Het was superleuk om de jongens weer te zien. In het bijzonder Joris Marcelis, destijds mijn concurrent. Hij en andere jongens hebben mij in moeilijke tijden gesteund.

Ik heb bij VoCASA meer het gevoel dat ik fouten mag maken. De druk is daardoor minder hoog dan bij Orion.
Coach Joost Joosten zegt ook: ‘Je bent zo’n jonge gast. Ga maar vol voor het punt. Als het fout gaat, gaat het fout. Als het goed gaat ben je de koning.’ Volgens hem heb ik meer dan de hoogte om het te gaan laten zien in de aanval.

Tegen Orion verloren we de derde set nipt en we moesten daarna buigen voor Orion. Toch heb ik het gevoel dat er meer in zat. Het nipte verlies in de derde set was een grote klap en we kwamen daar niet meer van terug. Die vierde set is dan meteen minder strak.
We moeten meer punten binnen halen, want dat doet de concurrentie natuurlijk ook. Aan de andere kant is een set pakken tegen Orion ook niet slecht.

Wat zijn jouw ambities en die van het team?

Het is een topjaar tot nu toe. VoCASA heeft een hartstikke leuk team. Ik krijg mijn kansen en het gaat lekker. We doen het goed. Persoonlijk zie ik wel waar het schip strandt. Ik sluit een terugkeer in de absolute top niet uit. Momenteel sta ik open voor alles wat er komt, maar dit seizoen focussen we ons eerst op het bereiken van de kampioenspoule.

We denken dat we de kampioenspoule zeker kunnen halen als nummer 7 of 6 in de reguliere competitie. De duels van de komende weken zijn daarin cruciaal. We zullen punten moeten halen in de wedstrijden tegen Zaanstad (19 januari), SSS (2 februari), Taurus (9 februari).

Rol binnen de club?

Bij VoCASA doe ik sinds dit seizoen meer dan alleen zelf volleyballen. Ik ben in de voorbereiding gevraagd of ik het leuk zou vinden een jeugd team training te geven. Dit leek me erg leuk aangezien ik dit eerder ook al met heel veel plezier heb gedaan. Het team dat ik training geef is het jc2 bij VoCASA met een heleboel jonge jongens die heel veel kunnen en willen leren. Erg leuk om die jongens training te geven en bij te brengen wat ik over de jaren heb geleerd.

Daarnaast heb ik vanuit mijn studie tot personal trainer ook een plek gevonden als krachttrainer van VoCASA dames 1. Dit is tot nu toe een top ervaring. Het is fantastisch om te zien wat voor effect het heeft op de dames.

Het is een erg warme club waar je je erg snel welkom voelt, en je krijgt snel het gevoel dat wat je doet gewaardeerd wordt door de club!

Wie is jouw voorbeeld?

Mijn voorbeeld is Matt Anderson, speler van het Amerikaanse nationale team. Hij bekleed de diagonaal positie in dat team met grote klasse, maar in het clubseizoen komt hij uit als passer-loper. Het feit dat hij op 2 posities kan presteren is enorm knap en is iets wat mij erg aanspreekt omdat het bij mijn situatie aansluit.