Harde les ondanks ruime winst voor VoCASA 3 tegen VVH

Delicatessenteam vreest voor seizoensverlenging

NEERBOSCH-OOST – De kans dat op 18 april de competitie voor VoCASA Heren 3 er nog niet op zit komt angstvallig dichterbij. Zelfs een ontluisterende nederlaag in de laatste wedstrijd lijkt niet te kunnen voorkomen dat de snoepjes van Heren 3 voor het tweede jaar achtereen zich mogen opmaken voor promotiewedstrijden. De overwinning tegen VVH van afgelopen donderdag, 3-1 ondanks dat VVH meer punten scoorde, droeg daar zeker niet aan bij.

Verslag: Rob Buis

Diagonaal Arjen Hoitsma vreest nu dat zijn zeiltoernooi in Friesland niet zal doorgaan: ´De tickets zijn al geboekt, de boot is klaar en de stuurlui staan al aan wal,’ aldus de goedlachse diagonaal, die tegen VVH een moeilijke wedstrijd kende. Ook spelverdeler Koen Willems zal met zijn vrouw om de tafel moeten om te kijken of hij nog een zaterdag van huis weg mag: ‘Bij de contractbesprekeningen voor nog een jaar verkering had ik toegezegd er na 18 april er volledig voor het gezin te zijn. Maar mijn team opzadelen met de setups van Rob (Buis, red.) vind ik evenmin chique. Alleen een Lentse Griep zou ervoor kunnen zorgen dat ik geen ongedwongen keuze hoef te maken.’ Willems, die tijdens het inslaan al met zijn arm schudde alsof hij zojuist van een bowlingbaan afkwam met iets te zware ballen, hield het ondanks zijn pijnlijke blik vier sets vol, waardoor Jasper de Greef toch duidelijk begon te twijfelen of dit niet zijn nieuwe neutrale expressie was: ‘Het leek alsof hij vier sets zijn behoefte moest inhouden.’

Dan de wedstrijd. Marcel Flendrie appte binnen 24 uur voorafgaand aan de wedstrijd dat hij geveld was door de Lentse Griep, hetgeen hem op een boete komt te staan van een grote schaal hapjes zonder bamischijfjes, hetgeen hij nog niet weet. Timo en Rob werden zoals vaker om half negen opgepikt bij de rode gordijntjes aan het Ivensplein, waar eerstgenoemde net iets minder tijd voor nodig had. Chauffeur Benne, maandag afwezig wegens Oostse Griep (lees: te veel en te lang in café Jos), wist toen nog niet dat hij ondanks dat mocht starten tegen VVH. Coach Buis adviseerde de lange man zich twee sets helemaal leeg te spelen om daarna vanaf de bank toe te kijken hoe zijn aflosser zijn taak (niet springen, maar wel grote bek) zou overnemen. Timo van Zandbrink zou de andere middenpositie invullen, Willems zou het spel verdelen, André en Jasper op de buitenkant, Bart als libero en Arjen moest de snelle setups achterover tot goud verwerken.

Eén team, één taak. De start was voortvarend. Flamboyant spel, maar met iets te veel servicefouten. Maar de ballen die er wel overheen gingen werden moeizaam verwerkt door de passing van VVH, die behalve in de derde set en in het begin van de vierde set behoorlijk onder druk stond. De middenaanval van VVH werd nauwelijks opgezocht. Een linkspoot kreeg nog wel een bal of vijf maar of die andere middenman überhaupt een bal gehad heeft mag Joost weten. Toch stond ook bij VoCASA de passing onder druk waardoor veel gevechten werden uitgevochten op de buitenkanten.

Af en toe een bal op midden, die dan ook direct werd gescoord. Zoals de afgelopen vierenzeventig wedstrijden vond Timo, terecht, dat hij weer te weinig ballen had gehad. ‘Maar eentje in de eerste set terwijl die Benne er vier kreeg, dat is toch niet eerlijk?,’ jammerde het jubilerende VoCASA icoon, die vandaag op de kop af zijn 750e wedstrijd in een paars shirt speelde, de buitentoernooien bij Hajraa en St. Anthonis alsmede zijn schaaktoernooien bij SVV ‘De Paarse Pion’ buiten beschouwing gelaten.

De eerste twee sets verliepen op spreekwoordelijke rolletjes. Een klein marge werd niet meer weggegeven, al moest Bas Mollenvanger halverwege de tweede set nog voor wat nieuwe impuls zorgen. Met tweemaal 25-21 leek een vijfsetter buiten bereik.

De derde set gunde coach Buis libero Georg en zichzelf speeltijd. Bart en Frank mochten naar de bank. Frank plofte daar ook neer terwijl Bart enthousiast zijn team bleef aanmoedigen. Wie het meest gemist werd is niet duidelijk, maar in de derde set ging het volledig mis. Passend en serverend leek het helemaal nergens meer op en ook qua vreugde was het alleen VVH dat zich liet horen. Zelfs de inbreng van Martijn Kwappenberg kon hier niets aan doen: 12-25.

De vierde set moest de ommekeer brengen, maar ook daar werd snel tegen een achterstand (5-9) aangekeken. Vooral Arjen Hoitsma had het moeilijk en werd deze set net zo vaak afgeblokkeerd als normaliter in een heel seizoen. Toch kwam de ploeg terug tot 11-11, maar liet vervolgens zijn opponent uitlopen tot 11-15. Na een timeout werden de noodwissels toegepast. Benne weer terug voor Buis en Bas voor Arjen. Beide ingevallen atleten zorgden voor een pardoeslijke ommekeer. Benne frotte de setupjes in het veld en smeedde ze tot goud en ook Bas kwam nu veel beter uit de startblokken dan in set 3. Binnen no time stond het weer 20-20. En dan zijn we op ons best. Dan weten we waarom wij tweede staan en andere teams niet. ‘Als we tot de twintig komen, dan winnen we ook de set,’ memoreerde Mollevanger in een timeout van VVH. En zo geschiedde, drie punten op rij en het gat was geslagen. Het eerste matchpoint zou raak geweest zijn, VVH sloeg dit uit, maar de altijd snel reagerende verdedigers van VoCASA konden nog een lichaamsdeel tegen de bal aan krijgen.

Het tweede was dan wél raak. André sloeg, net als Hoitsma, tegen het sterkt blok van VVH, maar de bal ging nét uit. Lijnrechter Mohammed probeerde VVH nog te helpen door de bal in te geven maar scheidsrechter Frank Janssen trapte hier niet in. Resoluut wees hij met zijn rechterhand naar de zijde van VoCASA en liet vervolgens zijn twee gebogen onderarmen zien aan de spelers. De wedstrijd was klaar. VVH won met punten (87-88) maar VoCASA met sets (3-1).

Conclusies van deze wedstrijd:

• We hebben voor de achtste keer op rij gewonnen en zijn sinds de toetreding van Turkije tot de eurozone thuis nog ongeslagen.
• Barman Joop denkt dat wij heel goed zijn en helemaal niet kunnen verliezen.
• Wissel nooit Frank Benne, ook al lijkt hij moe.
• Het gaat om sets, niet om punten
• Gun je tegenstander altijd een punt als ze op donderdagavond helemaal uit Harderwijk naar je toe zijn komen rijden.

Promotie lijkt dichtbij, maar is niets voor Heren 3. VVH bood al drie kratjes Heineken voor onze plek in de tweede divisie, maar met vijf kratten Paulaner en twee flessen Schrobbeler ging Pegasus 1 hier nog even overheen. Desalniettemin werkt de coach van VVH bij Heineken, maar dat lusten we niet. VoCASA Heren 4 bood een rondje Leffe om vooral niet in de tweede divisie te hoeven spelen. Dit bod is zojuist geaccepteerd.